De voorouderlijke Moederlijn, jouw Moederlijn: ze heeft zo veel te vertellen. Zij hebben zo veel nog te vertellen, deze vrouwen, deze moeders. De vrouwen die jou voor zijn gegaan. En, de invloed die deze vrouwen (nog) hebben op wie jij bent geworden kan enorm zijn.

(NB. Dit stuk gaat nu specifiek over de Moederlijn, en dit geldt natuurlijk ook voor de Vaderlijn. Al zit hier wel een vorm van verschil in, omdat de Moeder beide kinderen draagt. Zowel zonen als dochters. Voor vrouwen is de invloed anders, wanneer je je realiseert dat je als vrouw al in de baarmoeder, als foetus, de eicellen in wording bij je draagt voor jouw kinderen. Hierdoor zijn 3 generaties vrouwen alleen fysiek al ten diepste met elkaar verbonden.)

7 generaties terug in de Moederlijn

Vanuit het sjamanistische gedachtengoed, werken we met de 7 generaties terug in de Moederlijn. Waarom 7 generaties? Omdat dat wat jij (nog) bij je draagt, wie jij bent geworden, de invloeden vanuit de Moederlijn op jouw leven & Zijn, zijn (in ieder geval) nog vanuit 7 generaties voelbaar. Ik zeg ‘in ieder geval’, omdat dit ook nog veel verder terug kan gaan. Dat is heel persoonlijk.

Dit werkt ook de andere kant op: dat wat jij, nu, in jouw leven ervaart, de ontwikkelingen die je doorgaat, het innerlijke werk dat je doet, de eventuele trauma’s die je oploopt in jouw leven, de pracht van jouw leven, ook dat werkt door, 7 generaties na jou. Alleen dit gegeven heeft mij zo’n andere kijk gegeven op hoe ik met mijn kinderen om ga of wens te gaan.

Altijd weer, altijd weer, bij iedere opstelling waar voorouders een plek (en een stem!) krijgen, het zichtbaar & voelbaar maken van de 7 generaties terug in de familielijn; het brengt zo veel prachtigs en krachtigs naar boven! Ook als het zeer doet…

het onzichtbare zichtbaar maken via de Moederlijn

Het werk is diep helend. Het haalt de boel soms flink overhoop, dat ook. En, het werken met het Moederlijn maakt de ‘dingen’ zichtbaar, voelbaar, hoorbaar, op een (onbewuste) laag die normaal gesproken onzichtbaar blijft, en door deze manier van werken zichtbaar wordt, voelbaar, hoorbaar, en kunnen ‘dingen’ uitgesproken worden. Niet opgelost, want de geschiedenis, die laat zich niet meer veranderen. Wat wel anders kan, is hoe wij, hoe jij, hoe ik het leven ervaren. In relatie tot jezelf. En in relatie tot de ander. Wetende, op een diepe laag, waar je vandaan bent gekomen, waar wij vandaan zijn gekomen. Wat je nog bij je draagt uit vorige generaties. Een groter begrip waarom we doen zoals we doen, geworden zijn die we zijn geworden. Ons voelen zoals we ons voelen. En reageren op bepaalde situaties zoals we reageren.

wat kun je verwachten van het werken in jouw Moederlijn?

In alle jaren dat ik werk met de Moederlijn, de vrouwen, en ook de mannen, de zonen, van allerlei afkomsten, met zo veel verschillende vragen en verlangens, blijkt ook hier dat er ook dat gedeelde ervaringen zijn:

Je oerkracht hervinden

Ik zie vrouwen hun oerkracht hervinden. Want, ja, er is pijn, niet verwerkt trauma, verdriet, een er-niet-mogen-zijn, een niet-gehoord-worden, alles, EN er is (bijna) altijd ook nog een vrouw in de lijn, een Moeder, die haar oorspronkelijke Kracht wel kon leven. Daar weer verbinding mee voelen, is een bron van kracht en energie.

Herinneren en terug halen van
vergeten of verloren (ziels-) delen

Ik zie vrouwen vergeten, of verloren (ziels-)delen van zichzelf terug halen. Delen die ze in zichzelf wel deep down ergens konden voelen, maar er niet helemaal bij konden. Onlangs was er nog een vrouw bij mij, die echt de ‘heks’ in haar zelf weer ontmoette in het contact met de moeder in de vierde generatie van haar lijn. Zoveel herkenning. En ook verdriet. Want deze ‘heks’ mocht er niet zijn. Er was vuur. Verbranding. En ook zoveel blijdschap bij het weerzien. Ook kon ze weer contact maken met de Godin in haar lijn. Letterlijk kon ik haar groter zien worden en strálen toen ze op de plek ging staan van de laatste Moeder in de lijn van 7 generaties. En de bonus was dat ze 1 van de vrouwen uit haar Moederlijn haar naam terug heeft mogen geven. Deze vrouw, deze moeder had nooit een gedegen afscheid gekregen, dan wel een begrafenis en was naamloos gestorven…

Thuiskomen bij jezelf, als vrouw,
als kind van je moeder

Ik zie vrouwen groeien, oprecht thuiskomen bij hunzelf met een grote zucht van verlichting, de niet-gehuilde tranen huilen, de niet-gevoelde pijn doorvoelen, (h)erkenning in hun eigen pijn én kwaliteiten ervaren, zelf weer heler worden… Het is wonderlijk mooi en bijna magisch…

Liefde hervinden voor wie je moeder was en is…
en daarmee jezelf

Ik zie vrouwen een dieper en groter begrip krijgen voor hun relatie met hun moeder, hun innerlijke kind, en de vrouw die ze zelf geworden zijn. Niet elke moeder-dochter relatie is ideaal. Sterker nog; het is mijn ervaring dat deze relatie vaker niet ‘goed’, dan wel… Er is nog veel ongeziene pijn, op vele lagen. Door het werken in de Moederlijn ontstaat er niet alleen begrip op een dieper niveau, ook oprechte Liefde en acceptatie.

En, ik zie vooral vrouwen een nieuwe vorm van liefde hervinden voor hunzelf, voor wie zij geworden Zijn!

~ 7 generaties, 7 voorwerpen: een voorouderwandeling

Verzamel om te beginnen 7 voorwerpen die voor jou verbonden zijn met jouw Moederlijn. Dit kan van alles zijn: foto’s, sieraden, andere herinneringen aan een moeder in jouw lijn, óf waar ik heel graag mee werk zijn voorwerpen uit de natuur. Stenen, veren, takken, bloemen, schelpen… Anything.

• Het allermooiste is wanneer je deze voorwerpen verzameld tijdens een dedicated Voorouderwandeling: ga op een goed moment wat voor jou klopt naar een natuurgebied waar je graag komt, waar jij je verbonden voelt met je zelf. Spreek met jezelf een tijdsduur af voor deze wandeling. Markeer jouw beginpunt door het maken van een soort ‘poort’. En dat kan je zo gek maken als je zelf wilt. Gewoon een tak in de grond volstaat, of een streep die je trekt in de Aarde. En, je kunt je ook helemaal uitleven. Voordat je aan je werkelijke wandeling begint, spreek voor jezelf uit voor wie je gaat wandelen. In dit geval jouw Voorouders, de Moeders die jou voor zijn gegaan. Daarna stap je over of door de poort en begin je jouw wandeling. Zet je telefoon uit of laat hem lekker thuis, zodat je daar geen afleiding in vindt. Wandel. En laat de voorwerpen jou vinden. Totaal random. Niet over nadenken. Puur intuïtief neem je mee wat jouw aandacht trekt.
• Let tijdens het wandelen ook op andere geluiden, signalen, dieren die je tegenkomt onderweg. Alles is met elkaar verbonden. De energie die je meeneemt tijdens jouw wandeling zal gehoord worden. En de natuur geeft hierin altijd de mooiste, meest heldere boodschappen mee, als je deze maar wilt zien of horen. Weet dat dat wat je tegenkomt, klopt! Net als jouw hart 🙂
• Zorg dat je je wandeling afrondt, door te eindigen bij de poort die je hebt gemaakt. Voordat je de poort weer door of over stapt, bedank jouw Voorouders, de Moeders die jou zijn voor gegaan. Alles wat je verzameld hebt, neem je mee naar huis. Als je meer voorwerpen hebt dan 7, geen probleem, dat wijst zich vanzelf wel.

~ een mooi Moederlijn-moment inplannen

• Plan voor jezelf een goed moment in om jouw Moederlijn neer te leggen en zelf te gaan ervaren wat deze moeders jou te vertellen hebben. Zorg dat er geen afleiding is. Maak het voor jezelf ‘veilig’, zodat je je helemaal kunt overgeven aan het proces. Je kunt eventueel een klein altaartje maken met bijvoorbeeld foto’s van jou, je moeder, je oma, als je deze hebt. Make it beautiful! En, het hoeft niet…
• Dan ga je jouw voorwerpen neerleggen. Een voorwerp voor jezelf, en voor de 6 vrouwen, de moeders die jou voor zijn gegaan. In totaal zijn dat dus zeven voorwerpen, zeven generaties. Leg de voorwerpen achter elkaar in een rij. De ruimte tussen de voorwerpen moet groot genoeg zijn zodat je echt een stap naar achter kunt zetten. Denk niet te lang na over welk voorwerp zou passen bij welke voorouder, laat jouw intuïtie het werk doen.

~ letterlijk terug stappen in de Moederlijn

• Als de voorwerpen goed liggen, dan ga je op jouw eigen Plek staan, met je rug naar de generaties die achter jou liggen. Kom goed aan op jouw plek. Spreek je naam hardop en volledig uit. Dit om jezelf kenbaar te maken. Blijf op deze plek staan, verbonden met grond onder jou en verbonden met de ruimte om je heen. En laat het veld voor jou werken. Voel en ervaar hoe het is op jouw plek. Als je het fijn vindt, kun je een schrijfboekje of iets meenemen, zodat je op elke plek jouw ervaringen direct op kunt schrijven.
• Als je voelt dat je genoeg hebt ervaren, neem je een stap naar achter, en ga je op de plek van je moeder staan. Spreek ook haar naam hardop en volledig uit. Vervolgens ga je ook hier voelen en ervaren wat er gevoeld en ervaren wilt worden. Neem de tijd. En je weet zelf wanneer het genoeg is geweest. Schrijf als je dat fijn vindt.
• Vervolgens doe je hetzelfde op alle plekken van alle voormoeders. Als je de naam niet weet, wat meestal na oma wel stopt, dan kun je iets zeggen in de trant: Overgrootmoeder, Moeder in de 5e generatie van mijn Moederlijn, … All is good. Het gaat om het bewust op de plek, in de energie van deze voormoeder gaan staan.

~ dezelfde weg terug in de lijn

• Wanneer je bij de laatste voormoeder bent geweest, ervaren en gevoeld hebt wat er was (en is), dan neem je dezelfde weg weer terug naar jouw eigen plek. Sta bij iedere voormoeder nog even stil en bedankt haar voor wat ze je heeft ‘verteld’.
• Als er een voormoeder bij was, waar je je heel fijn voelde, krachtig, De of bij wie je voelde dat je daar nog ‘iets’ mee mag, met haar boodschap, haar energie, of haar verdriet, kun je op de terugweg naar jouw eigen plek, het voorwerp wat bij deze voormoeder lag meenemen. Zodat je deze energie op een bepaalde manier ook mee terug neemt. En het kan fijn zijn om dit voorwerp, of voorwerpen, te hebben als reminder voor jezelf. Je kunt de voorwerpen een tijdje een mooie plek geven in je huis. Om de voormoeder te eren, haar aanwezigheid in jou te doorgronden en de energie helemaal te kunnen ontvangen.

~ bedank jouw Moederlijn

Als je weer terug bent op jouw eigen Plek, spreek dan jouw naam nog een keer hardop en volledig uit. Voel nog een laatste keer hoe het voelt op jouw plek, met deze moeders, deze vrouwen achter jou. Spreek je dankbaarheid naar jouw Moederlijn uit op jouw manier. En stap dan uit de lijn. Geef je zelf de tijd om alles goed tot je te nemen en te doorvoelen. Neem dat wat je hebt ervaren waar en vóór Waar.

Nieuwgierig geworden? Je bent vanzelfsprekend van harte welkom om tijdens een individuele sessie, een Opstellingendag, dan wel verdiepende Training te komen ervaren wat jouw Moederlijn, jouw Voorouderlijke Veld te brengen heeft. De (verborgen) wijsheid reikt zo ver! Verrijkend, dat is het.

mijn eigen ervaring in het werken met mijn Moederlijn

Ik deel hier graag – kort – mijn persoonlijke ervaring, omdat het jou misschien (nog) meer (h)erkenning mag geven in hoe jij, als vrouw, als moeder, je door het leven beweegt.

Mijn voorouderlijke Moederlijn is een pittige en een behoorlijk pijnlijke. En, mijn hemel, wat zijn er voor mij grote stukken op hun plek gevallen door hier meerdere keren in te gaan staan en ze (letterlijk) aan te kunnen kijken. Hun pijn te zien, te voelen, hun onwetendheid in volle glorie te zien, de kou, de grote Boos, de diepe angsten… Nee, in die zin is het niet heel mooi. En voor mij wel heel verhelderend.

Door het – best wel veel – werken in mijn voorouderlijke Moederlijn, weet, voel en ervaar ik nu:

mijn fysieke pijn is niet van mij

De fysieke pijn welke ik al mijn hele leven voel voor mij (en een ieder) echt te groot is om te dragen, en niet van mij is. Ik mag (en heb) deze pijn terug geven aan het Universum. Ik hoef het niet te doorvoelen, niet meer, het is genoeg geweest. Het is niet van mij.

er was geen warme liefdevolle moeder-dochter-relatie

In de 7 generaties voor mij was er geen enkele liefdevolle en warme moeder-dochter-relatie was. Het was koud. Fysiek letterlijk ijskoud. Heel veel angst. De vrouwen konden elkaar zelfs niet in de ogen kijken. Allemaal te veel opgesloten in hun eigen pijn. Dit heeft mij heel helder laten zien waarom het tussen mij en moeder gewoon oprecht lastig was (en ook nog steeds is) om een warme relatie te kunnen hebben. (Hier zit overigens ook een geboortetrauma tussen, en ook dát komt terug in mijn Moederlijn…) Door dit zo helder te mogen zien en ervaren, kan ik hier zelf anders mee omgaan, en ben ik vooral diep diep dankbaar dat ik met mijn eigen dochter wel een andere relatie heb kunnen opbouwen. Dat is ook niet iedere dag koek & ei, en er zit zo’n andere energie op. Ik herkén wanneer er een stuk voorbij komt, ook in haar, waar wij het anders mogen doen.

acceptatie voor de moeder die ik wel heb

Het is mij duidelijk geworden dat ik ‘afscheid’ mag nemen van de moeder waar ik altijd naar heb verlangd. Dat geeft een vorm van rouw. Wat goed is om te doorvoelen. Hierdoor kan ik de moeder die ik wel heb, beter gaan zien voor wie zij is. Accepteren wie zij is. Niks meer. En ook zeker niks minder… Dat geeft rust.

een helder Weten…

Er is een heel helder weten doorgedrongen in mij dat ik de Moeder mag zijn voor mijzelf. Die moeder waar ik zo naar verlangd heb altijd. Daar zit/zat een vorm van weerstand op.  Die weerstand is enorm aan het verzachten. In mijn lijf. En in mijn Zijn.

ik mag een streep trekken tussen mij en mijn Moederlijn…

Het is duidelijk geworden dat het oprecht helemaal OK is wanneer ik een streep trek: tot hier en niet verder. Dit voor wat betreft die pijn die al zoveel generaties terug gaat en doorgegeven werd. Die pijn hoef ik niet meer te (be)leven, ik hoef er ook niks meer mee, en mijn dochter al helemaal niet.

En, ik ervaar dikke liefde… Dikke liefde voor wie ik ben geworden en de moeder die ik kan Zijn voor mijn dochter. (Ook op de dagen dat ik mij wat minder voel…)